A cindarella story. Just in my version. Problem? :P

Pages

Wednesday, December 26, 2012

Thanks, 2012.



Assalamualaikum. Jadi macam tu lah cerita dia. Aku kena balik KCH jumaat ni. Birthday ana tapi.. kena balik :( Its 26/12/2012. Dah nak habis pun tahun ni. Goodbye 2012. 2012 jahat. Sangat jahat. Tapi bila ingat balik betul betul, banyak sebenarnya kenangan best best. Di mana kelas aku masuk pertandingan sketsa patriotik, kitorang buat sketsa sarjahan hassan dan aku Salmah. Orang yang cuba menghalang Hassan dari pergi berperang. Awwhhhhhhhhhhh hahahahha. Lepastu pertandingan koir pulak, aku paling tengah. Kitorang nyanyi lagu yang Gemuruh suara~~~ ala yang iklan ada budak kecik dalam bas nyanyi feeling  mcm ning baizura tu. Kan ada part rap kan? Well masa tu...aku yang........ tak aku tak rap. Kitorang tak buat rap. Kitorang slow kan lagu, then I start to do the sajak. And... aku tak ikut script. Aku lupa. So aku main hentam kromo apa aku nak cakap. Kalau nak diikutkan skrip sebenar macam ni :
That is my handwriting and aku buat sajak tu satu jam sebelum kitorang naik atas pentas. and when the time comes,satu benda aku tak ingat.Tapi ayat pertama aku cakap "Jangan engkau jatuh!" but then tetibe mic jatuh. Epic. ayat lain yg aku cakap ummm tak ingat. hahahaha.

Lepastu aku join national girls guide camp. November. Itu lah camping paling best seumur hidup aku. Aku wakil pandu puteri untuk Sarawak. Hari hari aku tido dengan fizah dgn teha. Aku dah kenal diorang masa camping dekat Sarikei haritu. So, mana mana aku pergi, mesti ada diorang. Mana mana diorang pergi, mesti ada aku. Kitorang fly dari Sarawak ke Melaka. Best sangat. Tapi malangnya masa tu musim hujan. First night je dpt tido kat dlm khemah. Next day, next day, next day (kitorang camping 4 hari 3 malam) semua tido dalam dorm. The highlight of the camp is, explorace. kitorang terpaksa beroppa gangnam style dkt tengah2 kedai cendol untuk jual satu paket gula melaka. kitorang kena jual benda tu untuk dapatkan clue seterusnya. Itu benda paling memalukan yg aku pernah buat. menari dkt tengah tengah kedai cendol. haha. lepastu malam tu, aku pakai costume orang ulu, kitorang dari sarawak punya persembahan, tarian orang ulu. kira tiba2 aku famous malam tu. Semua nak ambik gambar dengan kitorang. Lepastu aku yg langsung tak pandai mengayuh basikal, tetiba pandai masa cabaran berbasikal. Dahlah naik turun bukit, masuk hutan, kena bawak dalam air pulak tu. Aku taktau la mcm mana aku boleh tiba tiba pandai. Mula mula naik, jatuh. naik, jatuh. Aku dkt belakang sekali dgn sorang abang ni. Abang tu pnya lah bagi semangat kat aku. last last dapat jugak aku join. Cuma masa dah offroad tu, aku langgar pokok smpai semua orang menjerit takut. masa tu ak mcm HAHAHA HI SAYA ZIL SAYA LANGGAR POKOK BYE. maluuuu hahaha

Ok jap. Aku tadi sebenarnya nak mengutuk semua yg sakitkan hati aku sepanjang 2012. But I ended up telling you my wonderful memories. Betul lah kan? Apa guna ungkit benda lama. Apa guna ungkit benda yang menyakitkan. Apa guna berdendam dgn org. Tak guna aku cakap aku forgive and forget dah. Padahal hampir setiap malam aku meratapi benda yang tak sepatutnya. So, 2012 pun dah habis, i want to let go of everything. Ending my endless sadness and frustration. Kali ni betul betul. Aku just nak focus dgn study, jadi anak yang solehah, and yg penting, sentiasa ada dkt jalan Allah. So yeah, mungkin lepas ni, aku akan stop blogging for maybe a year, sampai aku habis PMR. tapi janji aku, aku takkan tinggalkan blog ni. See you soon, Cindazilla. or Senget Itu Style. Thanks for everything, 2012.

p/s: Semoga next entri aku akan umumkan keputusan PMR yg cemerlang, amin. Assalamualaikum.

Monday, December 24, 2012

emotional entry at 3:22 am

Memang aku mcm ni. Orang yg cepat leleh, nangis tak tentu pasal. Tapi orang kena faham. Sekali aku nangis tu aku memang dah tak tahan. Aku kalau sedih, aku boleh tahan nangis. Kalau aku marah, geram, I can't resist. Sebab tu la orang cakap, kita tak boleh simpan sakit, pendam marah sorang sorang. Tapi aku tak dapat nak ikut cakap orang. Kalau aku marah aku diam. Kalau kecik hati aku diam. Kalau geram aku diam. Aku lebih suka diam. Mengamuk...bila betul betul marah je. Sebab tu lah timbul kes adik yang tak pernah hormat aku sebagai seorang kakak walaupun beza umur tiga tahun. Yang tak pernah panggil aku dgn nama "kak arina" tapi "Arina" je. Yang layan aku macam aku lagi muda dari dia. Yang selalu cari kesalahan aku dan tunjuk kat semua orang. Yang tak pernah rasa bersalah jerit-jerit perkataan yang tak sepatutnya kat aku.  Yang tak boleh share barang sikit pun dengan aku. Entahlah. Mungkin sebab perangai aku yg terlalu kebudak-budakan yang buat dia jadi macam tu. Aku bukan pemarah. Jadi dia dengan sukacitanya pijak kepala aku. Tapi tolonglah faham. aku ada perasaan. Aku tak marah, aku sakit. Sakit sangat. Aku rasa sakit aku harini bukan sebab adik aku je kot. Takkan sebab adik tengking pun nak nangis sampai berjam? Tak logik betul. Dah pukul tiga pagi pun. Aku rasa macam nak peluk orang, cerita semua benda yang aku nak cerita. Benda yang aku tak dapat nak cerita kat sini, benda yang aku tak tau pun macam mana nak cerita. My worries are all about people (used to be) around me. Mungkin aku perlu belajar jadi orang yang tak kisah. Bila aku tak kisah, aku tak sakit hati. Sekarang, I think I just care way too much. Aku penat. Penat sangat. 24/12/12. 3:22 am.

Saturday, December 22, 2012

Lowngat weh lowngat.

Assalamualaikum. Entri lepas yg crash tu, biarlah crash begitu saja. Aiman suka mawar. Tu je yang korang perlu faham. Hahaha. Let bygones be bygones? Yeay. Oh harini 21/12/12. They said its the end of the world. Timeline harini lah paling annoying. "NASA said blablabla so scared :(" Ada pulak yg dok tweet "Mana kiamat weh mana mana?" Rasa nak bakar rumah si empunya tweet. Amal korang ni dah cukup ke kalau kiamat harini pun? Ingat, kun fa ya kun. Daripada korang tweet bukan bukan, you should take your time, musahabah diri, and tuntut ilmu sebanyak mungkin. Kalau maths A plus plus ilmu agama zero pun tak boleh jugak kan?

Dan. Oh. dalam tujuh hari lagi aku balik Kuching balik Hidup mcm biasa. Buku, buku, buku. belajar, belajar, belajar. Menternak ilmu. Aku kena score jugak PMR kali ni. Aku mesti. Kalau tak, tak balik KL langsung kot. Bukan, bukan tak suka Kuching. Ok la disebabkan aku tak kasitau link blog ni kat sesape since last year, aku buat pengakuan berani mati sikit. Aku masih sakit hati. Aku rasa akulah orang paling bodoh sekali dalam dunia ni. Susah nak jatuh suka ngn orang. Tapi bila dah suka........... orang tu bunuh kucing aku pun aku masih cakap dia lelaki yang comel. Macam tu la tahap aku jatuh hati kat captain thambi dulu. Aku mengaku, selagi aku tak hilangkan rasa sayang ni selagi tu aku akan sakit hati sangat. Kalau boleh nak jauh dari Kuching, tak nampak muka dia langsung. Delete dia dari semua tmpat yg aku boleh tgk dia. Fb twitter bbm semua. And. toblerone yg dia kasi lepas break haritu, smpai sekarang aku tak makan. Aku masuk dlm tupperware, letak bawah katil. Dah 5 bulan dah. Nanti balik Kuching, aku nak buang. Mampus. Tapi bukan tu je la sbb aku nak pindah KL balik kot. Aku rasa future aku lebih baik kat sini. Aku akan try dapatkan straight A, insyaAllah, kalau rezeki kali ni berpihak pada aku, mintak mintaklah aku mohon sbp dapat. Tu je aku nak, masuk asrama, score SPM, sambung belajar, jadi org yg berjaya, happykan mama happykan abah.

Elelele. Perenggan kedua aku gaya macam orang tak sabar masuk sekolah balik je. Padahal bila mama ajak shopping barang sekolah, menyorok dalam stor. Konon masih tak ready tgk barang sekolah rasa mual la pening la hahaha. Aku bukan apa. Kalau part beli barang sekolah ni sumpah aku malas. Kecuali bahagian beli beg dgn pensil box la tapi. Haaa. Dan aku tak ready lagi balik Kuching. Bayangkan perasaan kau bila dah dua bulan kau jaga anak kaklong kau yg merupakan anak buah kau yg pertama kau kena tinggalkan baby lepastu berchenta dgn buku dkt planet lain. Gucci dhlah tgh sarat mengandung. Apa perasaan kau bila kucing kau dekat KL sarat mengandung tapi tak beranak beranak sampai la kau balik Kuching? sadis weh sadis. Ni la yang aku panggil lowngat. Low Semangat!!!!!!!!!!!!!!!!! :(

Thursday, December 13, 2012

ini entri mengenang cinta lama. hahahahahahahahaha.

Hi salam sejahtera ke atasmu! Harini 12.12.12. Takda orang masuk minang. Takda tanda tanda mama nak belikan iPhone 5. Takda papa special pun. Eh special la jugak. Mama bawak soping. handbag baru, sandal baru, lemak baru (hasil melantak subway meatball marinara) dan blouse baru. Lama gila tak shopping. Serius aku cakap. Kat Kuching, aku tak pernah ada mood nak shopping. Sementara aku kat KL ni apa salahnya aku nak soping sekali sekala. Kan?

Last week aku balik kampung. Mama buat kenduri aqiqah & cukur jambul danish. Eh jap. Aku tak pernah tunjuk gambar Danish ek? Danish anak kaklong. My first nephew. Diorang suruh danish panggil aku makteh. HAHAHAHAHHAHA TAKNAK. Danish kena panggil arina Mummy gak. Mummyrina. Atototo. haha

 Ni Danish Iskandar Bin Khalid. Promoter susu dutch lady kat Jusco balakong tadi cakap mata kitorang sama. :'D

Jap jap. entri kali ni aku bukan nak cerita pasal Danish. Nak dijadikan cerita, cousin aku Aiman yang berumur 10 tahun dah ada makwe. Tak hensem. Tak comel. Takde sifat-sifat pakwe mithali. Tapi baik dan dah dapat makwe pun. Ini membuktikan bahawa cinta itu buta. Aww suwit.
ni la aiman. kitorang kat dapur gunting gunting bunga buat bunga rampai. budak ni pegi ambik bunga sebijik letak kat telinga. Mamat jambu hahaha.

Mengikut cerita Aiman, dia suka Mawar. Dapat nombor 4 dalam kelas. Pandai katanya. "Dulu selalu gaduh gaduh main kejar, tapi lama lama jadi cinta." kata Aiman. Aku dah geli geleman mendengarnya. haha. Mawar pernah pas surat kat aiman, I <3 24="24" ada="ada" aiman.="aiman." aiman="aiman" aku="aku" berdasarkan="berdasarkan" betul.="betul." bila="bila" budak="budak" cakap="cakap" dalam="dalam" dapat="dapat" dengan="dengan" dia="dia" gelak="gelak" ha.="ha." hahahahahha.="hahahahahha." hahahhaa.="hahahhaa." i="i" je.="je." kat="kat" kelas.="kelas." kepandaian.="kepandaian." la="la" lagi="lagi" mawar.="mawar." menang="menang" minat="minat" nabila.="nabila." nabila="nabila" nak="nak" ni="ni" nombor="nombor" orang="orang" osom="osom" p="p" pandailistik="pandailistik" parah="parah" pernah="pernah" pun="pun" salah.="salah." sebab="sebab" serba="serba" siap="siap" siapa="siapa" sorang="sorang" suka="suka" tak="tak" tapi="tapi" tau="tau" too.="too." tulis.="tulis." u="u">

Bila aku dengar citer aiman, aku terus ingat zarul. First crush aku. Entahlah. Time sekolah rendah dulu banyak sangat kenangan yang aku takleh lupa. Dah dua tahun berlalu. Aku takkan lupa diorang semua. Dari kelas 6A sampai 6I. Tak mungkin aku lupa. Dia jiran aku. Dulu aku duduk flat, dia duduk bawah rumah aku. Ramai taktau citer dari awal. Aku pun taktau zarul perasan ke tidak. Tapi aku tak mungkin lupa. First time aku jejak kaki kat KL, dia la orang pertama aku nampak bila aku sampai kat flat tu. Tengah main badminton depan surau. Aku tengah punggah luggage luggage aku yang banyak. Tak handsome pun. Tak jatuh cinta pun. Tak dupdapdupdap pun. Bila sekolah start, oh, bukan setakat jiran. Sekelas rupanya. 4 Bestari.Ok fine. Awalnya   kitorang tak cakap cakap pun. Sampai la satu hari ni aku, afifah, syahir ngn zarul kena pilih untuk wakil sekolah utk Kuiz Kesihatan peringkat Daerah. Afifah memang suka syahir masa tu. Aku takde perasaaan. Tapi entah kenapa masa tu zarul tak habih habih cari pasal dengan aku. panggil aku pendek la, ejek nama bapak la, panggil aku tol la, mcm mcm dia buat. Aku pantang sikit kalau ada orang kacau keamanan aku. Kitorang mcm selalu sangat gaduh. Sampai satu hari ni dia sampai buat aku nangis dan kitorang tak bertegur selama beberapa bulan. masa tu dah nak akhir tahun, sampai tahun depan baru kitorang start cakap balik, masa darjah lima. Sepanjang kitorang tak bercakap tu la aku baru tau aku ada perasaan kat dia. Rasa kosong. Tapi masa darjah lima aku buat dek je. Aku tak peduli. Sayang ke tak sayang ke tak kuasa aku nak  berbaik dgn dia.

Sampai la darjah 6. Dia jiran aku. Dia kawan sekelas aku. Dia duduk depan aku. Dalam science lab dia duduk semeja aku. Weh! Nak seksa aku ke apa ni?
Masalah.

Tapi time darjah 6 la kitorang mcm tak gaduh sangat, dah dapat bincang jawapan soalan science sama2, main sama-sama, kira geng la. maju maju. hahahaha. 2010, best year of my life. Daf, Aqiff, Amira, Liyana, Zarul, Aneb, Aidil, Syabil, Afiq, Nabil, Adeeb, Syahmi, Izzuddin, Nadia, Nabila, Abigail Priya Moesha Ummul ramai gila weh. Hafiz, Sabrina Gouvin, nak sebut sorang sorang satu buku tiga lima pun tak habis. Aku sayang sangat kat diorang. UPSR life aku best sangat. 
Lepas UPSR, tetibe rahsia aku pecah. Kecoh satu kelas aku suka zarul. Bala. 
Tapi tetiba zarul suruh aku jumpa dia kat library. Aku pun pergi la library dgn dafinah. Zarul masa tu dgn gouvin.

"Menda?"
"Nabila cakap kau ada benda nak cakap dengan aku"
Pulak dah. Apa aku nak goreng ni. "Mana ada apapa"
"Kau cakap tak serupa bikin kan? Cakap ah"
"Ok fine. Aku suka kau" ghaw. aku rasa macam nak lari dari situ masa tu jugak. Hantu mana ntah rasuk eiiiii.
"Aku suka kau gak" Masa zarul cakap tu aku tengok dafinah ngn sethu kat tepi tu dah gelak guling guling. Sabo je la. Tapi honest aku cakap. Aku dah berbunga bunga kat situ xhqwksal lxsna hahahahahhahaa
"Tapi nabila suka kau"
"Lantak dia la. Aku suka kau"
"Tapi aku taknak couple. geli"
"siapa ajak couple. aku pun geli"
"ok"

lepastu aku masuk kelas rasa macam nak sorok kepala aku dalam kotak hahahahahahhaa. yay aku tak tepuk sebelah tangan. Rupa-rupanya dia pun suka aku dari darah 4! hahahaha. Masa tu, satu sekolah tau kitorang suka sama suka. Zarul hari hari kasi toblerone. Termasukla time puasa. Siap pernah baling dari tingkat tiga nak kasi aku yg dekat ground floor. Aku pernah jerit kat kelas sebelah "Aku suka Zarul!" dare geng aku. Seksa gila main truth or dare dgn diorang. Tapi zarul pun pernah jerit "Aku suka Zil" hahahahahhaha. sweet. kecik kecik dah gatal. Well atleast kitorang tak mcm orang lain yg couple break couple break yang couple cuma dalam phone or alam maya je. Kitorang tak couple pun. Fling fling je. hahaha. Ni la yg orang cakap cinta monyet. Cinta orang yang belum matang.


Kira 4 tahun la jugak aku simpan perasaan kat dia. sampai form one. Tapi entah kenapa. Bila jauh sangat, dari Kuching ke KL, aku macam tetibe hilang perasaan kat dia. Dia pun hilang. Mana manalah. Walaupun cerita kitorang habis mcm tu je, cerita kitorang dulu la yg banyak buat aku gelak sekarang. Masa aku type entri ni pun aku dah sakit perut gelak bila ingat masa kecik kecik dulu. Pergi rumah zarul ngn dafinah, mak zarul masak mi, Zarul ngn rauf dtg raya rumah aku tapi aku terus tutup pintu bila nampak muka diorang (sampai kena marah dgn mak aku sebab halau tetamu), zarul dafinah dgn afiq dtg rumah aku tapi zarul yg goreng keropok, makan kedai mamak (nama kedai tu Alim tak silap aku) zarul belanja hahahhahaha aku takkan lupa la.

Bila masuk sekolah menengah ni, semua yg aku tengok, taksub sangat dengan cinta yang tak mungkin kekal. Tak boleh nak tahan single sikit terus cari makwe baru, pakwe baru. Cukup la sekali aku merasa jadi girlfriend orang. Bahagia memang bahagia. Tapi tak lama. Cukup la. Aku nak belajar betul betul, taknak fikir pun pasal cintan cintun ni. Taknak terpengaruh. Tapi aku tak tipu la, aku memang tengah suka kat seseorang ni. Tapi aku rasa, lama lama perasaan ni hilang jugak. Aku taknak membazir masa. Bagi aku, bawak kepala sendiri, best sangat. Takyah nak bawak phone ke hulu ke hilir, takyah nak jaga sangat kecantikan, it feels so free to be single. To be in a relationship, it just not me. I'm just 14. Aku nak berjaya dalam hidup dunia akhirat. Cari keredaan Allah. and. Tahun depan PMR dah :')





Masa cuti ni memang masa sesuai nak menternak lemak. Tak payah heran sangat tengok gambar aku pipi semua naik. Hahaha bye!





13/12/12. 1857. hi aku tak tau kenapa part aku nak citer pasal aiman tu crash. kalau ada masa aku betulkan. bye

Monday, December 3, 2012

krik krik krik

Tetibe aku rasa rindu dgn sorang ni. entah kenapa. pergh. mende ngn aku ni. Rasa camne ek? kalau dia ada rasa nak lari. kalau dia takde rasa nak cari. aku aku bagai sudah terkena. hati gembira rasa. jahatnya kamu. hahahhaahahahahahaha wtf weh tolong akuuuuuuuu

Sunday, December 2, 2012

iklan melayu abad ke-21.

Kalau korang nak tau, banyak gila benda aku allergic. Aku allergic debu, durian, sayur (kecuali sayur sedap), nicki minaj, dan menunggu iklan yang lama. Kadang kadang aku rasa nak baling remote kat tv sbb geram sgt. Macam mana rajagopal geram dengan khairul fahmi che mat yg kasi lepas 3 gol untuk singapore tu, Macam tu la aku geram tengok tv yg lebih banyak iklan dari cerita. haktuih. Tapi bila ingat ingat, dulu aku takde la segeram tu menunggu iklan. Kenapa ek? Sebab iklan dulu orang lagi hensem? Iklan dulu lebih cepat? Iklan dulu lebih berseni? aku pun tak pasti. Setelah mengorek beberapa iklan lama di youtube, baru aku tau kenapa dulu aku watlek watpeace je menunggu iklan yang lama.


Iklan Fair & Lovely Lama VS Baru


ingat tak iklan ni? kalau ada anugerah iklan all time faveret aku memang nak kasi kat iklan ni. Dahlah orang tu  hensem yg amat. Hensem pulak tu. (Bila aku dah gandakan tu maksudnya memang hensem sungguhlah abang ni) Time kekecik dulu, err seingat aku masa tu aku darjah dua ke tiga, aku nampak la abang abang darjah enam buat tangan macam tu ke muka makwe mereka. harharhar. sweet lettew. Lain pulak ceritanya bagi aku. Aku buat tangan mcm tu kat jeremy yg duduk sebelah aku. hewhew. Tapi aku improvise sikit la. Aku ambik muka dia letak kat tanah lepas tu pijak pijak. Sebab apa? Hari hari dia tiru kerja BM aku. Bikin wa panas! 


Ni pulak iklan sekarang. Walaupun dia 30 saat lebih cepat habis daripada iklan versi tiap hari sayang, tapi aku still rasa dia lagi lambat. Sebab? Satu, takde abang hensem. Dua, tak berseni. Tiga, ada unsur unsur perasan diri cantik tahap extravaganza, Empat, tak logik langsung tetibe ada kotak fair and lovely kat tangan bila org puji. Mak aku pun tak bawak kotak Safi Rania Gold dia. Boooooooo



Iklan Sunsilk Lama VS Baru


DULU. Kalau iklan ni,tv3 pasang sampai setengah jam pun aku tak boring kot

TERKINI. 

Mintak tampar bukan? Ahahhaaha bye!



p/s: aku lupa nak cakap. Aku juga allergic dengan orang yang tak reti tutup pintu bila keluar

Sunday, November 25, 2012

Zil yang serabai.

Aku rasa last aku promote blog aku masa jah enam. Tu pun promote dekat kawan2 terdekat je. Lepastu lekat link blog kat dinding fesbuk dengan harapan ada la orang nak follow blog cikai aku ni. Tapi tu dulu. Sekarang aku tak nak ramai sangat tau kewujudan blog aku ni. Dahlah aku buat blog ni dari darjah lima (tak silap aku la) kalau tgk entri yangaku buat masa aku muda muda dulu, pergh kalau badan aku muat masuk toilet bowl, dah lama aku flush badan aku ni. Malu tahap dewa la katakan. Tapi serious. Kalau boleh aku taknak la mana mana yang rapat dgn aku dok stalk blog aku. Kalau diorang pergi sebarkan link blog aku ni tak ke naya? Dahlah aku banyak kutuk orang. Banyak entri perasan comel pulak tu. Dahlah blog serabai semacam. Takde blink blink butterfly yang selalu kat blog pompuan lain. Takde unsur kewanitaan langsung. Dengan itu janganlah korang sebarkan link aku ek (ini valid untuk orang yang jumpa aku hari hari saja). Yang tak berapa nak kenal tu, jemputla follow eh. Aku bukan apa. Mana tau kalau mana mana anak raja dah berkenan dengan aku yang ayu ni (ayu lah jugak) kalau jumpa blog serabai aku ni takke bala namanya?

Saturday, November 24, 2012

Keputusan aku muktamad!

Assalamualaikumwarahmatullah. Aku sekarang kat rumah ana. Dah seminggu lebih kat sini. Membawa hati yang lara. Mencari ketenangan. Tengah jauhkan diri dari manusia yang dikenali. Biarlah aku disini. Biarlah aku cari ketenangan aku. Biarlah. AHAHAHAHAHHA AKU DAH KENAPA DO. Geli pulak aku menulisnya. Aku rasa aku tau kenapa tiba tiba aku jadi minah jambu tetibe. Kalau korang nak tau, selama lapan hari kat rumah ana ni dah dlm 5 novel aku habeh baca. Semua jiwang. Bayangkan la satu novel tebal tu, aku ambik masa dua hari je baca. Tapi aku memang tabik spring habis la kat penulis novel yg sorang ni, Siti Rosmizah. Aku dah baca Andai Itu Takdirnya, 7 Hari Mencintaiku, Lafaz Kalimah Cintamu (sipnosis je la tapi) semua aku nangis. Kalau nangis setakat keluar air mata tu boleh lagi. Ni kalau tak keluar hingus tak sah. Serius kagum. Memang feeling habis aku baca. Hahaha habisla.......................... Tapi kan. Aku rindu nak balik rumah sebenarnya. Tapi malas-malas kucing.

 Ah lantaklah. Mari kembali ke pangkal jalan. Bukan tu yang aku nak cerita sebenarnya. Aku nak cakap.....aku....aku... aku rasa aku perlu tukar cita-cita kot. Pernah tak aku cakap dgn korang yang aku nak jadi pilot? Aku mmg nak jadi pilot. Gaji mahal. Baju smart. Best, dpt terbang. Last year aku kan ulang alik KL-Kuching-KL-Kuching. Berbelas kali la jugak aku naik flight tahun lepas. Tetiba aku tergerak hati nak jadi pilot. Haritu masa exam ada soalan karangan surat kiriman tidak rasmi pasal cita cita. Aku pun konfiden la tulis pasal aku nak jadi pilot. Sampaila sabtu lepas humaira tanya aku.

"Kak Arina, kak arina nak jadi apa besar nanti?"
"aaaa pilot"
"pilot tu ape kakak arina?"
"driver kapal terbang!"
"ooooo. kakak tanyalah humaira nak jadi apa"
"maira nak jadi apa?"
"humaira nak jadi ustazah!"
"Alhamdulillah."

Sejuk hati aku budak lima tahun ni dah ada cita cita mcm tu. Hehe. Tapi tetiba kak anis menyampuk. "Bukan arina rabun ke arina?" aku tetibe frust. haha. macam mana nak jadi pilot ni weh :(

Tapi bila aku fikir fikir rabun ni pun ada jalan penyelesaiannya. Aku dah terfikir nak tambahkan kuantiti pengambilan carrot dalam pemakanan harian aku. Dah terbayang.... pagi kek carrot...tengahari sup carrot....petang carrot goreng... malam bubur carrot........tetiba aku terbayang coklat carrot. Eh? Ah lantaklah. Asalkan vitamin tu cukup nak baikkan mata aku. Takpun pakai je la lens mcm aku selalu pakai. Haaaa oke boleh boleh.

Tapi ada lagi satu masalahnya.Besar la jugak. Aku ingat aku dah tak gayat masa naik menara taming sari kat melaka haritu. Tapi bila main main kat waterworld icity haritu start balik gayat aku tu. Korang boleh terima tak kalau aku cakap aku nak jadi pilot tapi aku gayat. Boleh tak?

iCity waterworld ni baru bukak. Tapi best. Korang pergi la situ. Sumpah awesome. Gelongsor dia dah lah best. Pelampung takyah sewa. Abang abang lifeguard hensem pulak tu! Tapi ada satu game ni la. Orang panggil Tornado Ride. Jap aku google

Way up there: Riders on the Tornado will be sliding on a tube raft down a steep 160-foot water tunnel, connected to a seven-storey, 45 degree-incline funnel. Way up there: Riders on the Tornado will be sliding on a tube raft down a steep 160-foot water tunnel, connected to a seven-storey, 45 degree-incline funnel.

THE much-awaited Tornado ride at the state-of-the-art WaterWorld in i-City, Shah Alam opens today, coinciding with the year-end school holidays. Sumpah best. Tapi kalau korang jenis lemah semangat takyah naikla. nampak je tak seram. Tapi extreme gila aku cakap. Haha terserlahnya kemalasan aku dah kopipes malas nak tukar font

ok dah tukar hahaha. gelongsor tu tinggi. Kena bawak pelampung sebesar tikar rumah aku sampai ke atas pulak tu. Masa aku berdiri kat atas tu lama lama la yang buat aku tetiba rasa nak nangis sbb gayat sangat. hahahhaha macamtu lah cerita dia.

So, conclusion kepada karangan aku kali ni aku tak jadi la jadi pilot. Nak carik cita cita lain. Penjual burger? Bussinesswoman? Pengusaha kambing? Fashion designer? Lecturer? Biar la Allah yang tentukan takdir hidup aku. Assalamualaikum bye

Friday, November 16, 2012

3 Fakta Cik Zil Yang Mungkin Korang Tak Tau Part II

Hi! (harini aku boring aku sambung je la terus ek?) Entahlah. Aku rasa cuti aku kali ni mcm best ja, Padahal tak pegi mana mana pun. Nak main main kat USS pun entah jadi ke tidak. Hentam la labu. Mungkin sbb aku dah penat. Sepanjang tahun ni, banyak sangat dah benda yang aku dah lalui. Aku mengaku la tahun ni paling aku banyak menangis. Problem family aku, problem bestriend aku, problem pakwe, problem kucing aku dan problem kakak jual reload kat depan rumah, semua buat aku serabut sepanjang 2012. Aku ada dua bulan je nak relax. Nak duduk jauh dari orang yang aku kenal. Dua bulan ni aku tanak serabutkan kepala aku baca buku. PMR next year. Jadi aku start belajar next year la jugak ek? Dua bulan ni aku kalau boleh taknak contact sapa sapa kawan aku kat sarawak. Bukan tak suka. Bukan benci. Aku sayang diorg. Sayang sangat. Tapi entah kenapa. Aku sepatutnya selesa dgn diorg tapi aku rasa mcm aku masih tak diterima. Macam aku masih orang luar. Orang dari  KL yang baru pindah masuk, padahal dah nak masuk dua tahun aku dgn diorg. Ni la yg buat aku sedar, dulu aku bnyk sgt bergantung dgn arwah. Ke mana arwah pergi, situ la jugak muka aku korg tengok. Tapi korang tau kan, aku dah ada kat blog ni since aku darjah lima kot. Walaupun aku cepat nangis, aku ada pendirian yg kuat. Aku kuat. Muka aku dah jarang gila online twitter ngn fesbuk sebab nak jauhkan diri dari diorang. Lagi lagi lepas entah apa mimpi encik ex iaitu captain thambi active balik kt twitter. haha.
 Tapi Alhamdulillah, di sisi makanan dan keluarga aku tenang.

Hidup ni umpama layang-layang. Kadang-kadang.....

err rasanya tak payah nak terapkan unsur kuch kuch hotahe sangat kot. Ok aku nak sambung entri aku yg lepas. 3 Fakta Cik Zil Yang Mungkin Korang Tak Tau, Part Two :D


4. Aku nak sangat bela kuda.
Aku taktau la korang tau ke tak tapi kalau korang mmg rapat gila babi dengan aku mmg korang tau. Dari kecik aku ada simpan angan angan nak bela kuda. Dari kecik aku ckp ngn mama ngn abah aku kalau birthday aku aku nak kuda. Aku memang minat binatang. Dari kecik aku memang dididik untuk sayang binatang. Kalau orang pukul kucing aku pakai selipar aku baling selipar kat muka dia. Dari kecik aku amalkan prinsip hidup "i dont care you're a makcik or a datin, you kacau kacau my cat, you die die" Aku ada kucing, aku ada ikan, aku ada tortoise, aku ada burung, ayam pun aku pernah bela. Tapi last last atuk aku sembelih, mama masak kari (ayam aku sedap dohh) Ciri ciri penyayang aku korang boleh detect masa aku nangis masa ikan aku mati. It was parrot fish, tu lah ikan pertama yg aku bela. Nama dia koko. Entah apa masalah dia petang tu aku tengok dia berenang terbalik. Bapak aku cakap dia mati. Aku punyalah sedih. I cry till I sleep tau :') lepastu esok pagi aku melantak nasi beriani kambing mcm org tak makan tiga hari haha ambik kau. (menangis menggunakan banyak tenaga taw. Tu belum masuk tenaga memukul bantal. hewhewhew) Sebenarnya dari kecik aku nak jadi doktor haiwan, tapi bila fikir tidakkesanggupan aku untuk membedah babi, jadi pilot je la. Semua binatang yang layak dipelihara aku dah pelihara. Kuda je belum. Tapi serious. kalau ada rezeki, besar nanti aku betul betul nak bela kuda. Lepas pencen nanti, jalan jalan naik kuda dengan hubby tercayunkz. soo suwittt :'D 

5. Aku suka membaca.............dalam tandas.

Luar tandas:                                                   














Dalam tandas: 
 

Hahaha oke ni lawak siket. I tend to think more dalam toilet tau tak. Kalau tengah mandi mmg bnyk gile benda nak kena fikir, aku fikir apa nak buat lepas ni, apa aku sepatutnya cakap masa gaduh tadi, apa yang aku nak beli, remy ishak dah makan ke belum, jiran sebelah rumah bila nak beranak, semua aku fikir masa mandi. Aaaa aku rasa bukan aku sorang mcm tu? Korang pun mandi dekat dekat satu jam kan? Haa. Tapi aku kalau berak aku suka baca. Kalau musim exam tu, buku sejarah lah paling selalu aku bawak masuk. Sambil berak sambil hafal. Kalau musim takda exam, lawak kampus. Sambil berak sambik gelak. Tak lawak kampus, bawak masuk phone, twitter while berak. Kalau dah tak ada barang nak baca langsung, baca ingredients belakang shampoo pun jadi la.

6. Aku la orang paling comel dekat asia tenggara.
Ala fakta ni takkan korang tak taw kot? hahahahhahahahahaha oke sebelum korang baling acid kat muka aku baik aku blah. Selamat malam!

btw hi hanisssss :D haha

3 Fakta Cik Zil Yang Mungkin Korang Tak Tau Part I






 Aku ni kalau bab bab nak perkenalkan diri tu, aku la orang paling noob dalam dunia. Entahlah. Aku menyampah betul kalau orang add aku kat fesbuk orang dok "Hi thanks approve pretty. Mind intro?" Ish pantang betul. Aku pun terpaksa la "hi ugly ladeyhh. aku la org paling comel kat asia tenggara. problem?" kah kah kah. kalau nak diikutkan aku memang nak cakap macam tu tapi bila mengenangkan aku seorang pelajar yang mengambil paper agama islam (dan dapat A pulak tu) takkan la aku nak kurang ajar dengan orang kan. Jadi aku pun jawab la leklok sikit. 

Tadi disebabkan harini hujan, aku pun tibe tibe rajin nak tulis karangan biografi aku sendiri (walaupun aku tak tau apa connection antara hujan dan blogging) aku pun pegi sini laju laju. wakakaka.
Okay balik ke pangkal jalan. harini aku nak bagitau korang 5 benda yg korang mungkin dah lupa atau mmg tak tau langsung pasal aku.



1. Imma proud belieber <333 b="b" nbsp="nbsp">nebeh say nebeh baby xoxoxo
Dulu aku minat gila bieber kot. Walaupun suara dia ada iras iras misha omar. alaaa biasala laki belum matang memang la mcm tu do. dulu masa org ckp bieber gay aku punyalah geram sampai aku sorok dlm bilik menangis sorang sorang sambil pukul pukul bantal. haha oke itu tipu. Aku tak pernah menangis sbb bieber. Dulu lagu dia sumpah aku layan. Baby, Eenie Meanie, Never Say Never, One Less Lonely Girl, Down To Earth, kau cakap ja. Sekarang, sorry to say la. Lagu dia best, tapi aku tak layan la bro. As long as you lolololololololoolololo ah menyampah. Aku rindu bieber yang dulu aku tak tipuuuuuu







2. Aku jiwang. 
Korang percaya? Yes? No? haha aku memang jiwang. Orang pertama yang berjaya buat aku jiwang, captain thambi. Tapi lepas semua benda yg dia buat kat aku, aku mcm dh tak dpt nak rasa pape. Mula mula tu memang la emo emo, rasa mcm tak dpt nak move on, tgk dia dgn gf baru dia tak sah kalau tak nangis apa semua kan. Tweet pun semua love love. Tapi tetibe aku rasa mcm.........tak rasa pape. Happy tak, emo tak, lapar pun tak. Macam, takdepape berlaku. Orang ckp aku takde perasaan. Taklah. Bukan takde perasaan. Aku punyalah menangis terguling guling atas carpet baru makcik aku haritu sbb aku tengok ada anjing mati tepi jalan. Tu maksudnya aku masih ada perasaan. Tapi kalau dengan laki, tak kot. Mana mana laki pun, sikiiiiit pun takde rasa. Ala biasa la tu. Lagi pun aku baru form two takyah la nak fikir sgt  psl benda benda ni ye tak? Aku kalau boleh aku taknak terpengaruh ngn kawan sebaya aku. Diorg mcm tak boleh tahan single do. Padahal masih sekolah. To be honest, selama 14 tahun aku hidup, dua laki je yg pernah aku suka. First, rasanya korang tau kot. Zarul. Second, captain thambi. Tapi captain thambi tu la first pakwe aku hahahha. Tapi bila fikir fikir lawak gak. Lepas aku ngn CT break, aku terus tak layan mana mana laki. Aku ingat lagi haritu, ye ye sorg laki ni nak tackle aku. Form 4, pagi petang siang malam text aku. Bila tak reply dia topupkan. Malam sebelum tido, dia call. Nyanyi, main ukulele semua. Tapi aku tak dpt nak cair.... haha. bukan sbb aku setia dgn captain thambi eh, tolong sikit. Aku mmg sayang dia. Tapi kalau dia datang balik pun tak mungkin aku nak terima dia balik. Sebab aku benci this kind of thing. Aku masih sekolah, suka tu boleh la. Tapi kalau nak cakap pasal cinta, aku masih tak layak. bye



3. Remy Ishak ke Adi Putra ek?
Aku ada banyak husband sebenarnya. Hyun Joong, Sharnaaz Ahmad, Awal Ashaari, Lee Min Ho, tapi entah kenapa aku paling sayang dua org ni, remy ishak dgn adi putra. jap tengok gambar sikit 
Husband ku bersama madunya

wakakakaka. caption tak boleh bela. Tapi bila aku tengok adi putra dlm cerita Tentang Dhiya pergh. Aku...aku...bagai sudah terkena..hati gembira rasa.........jahatnya kamu.... kah kah kah. Tapi serious. Adi Putra! woaini!! Dia~ Dia yang ku chenta~~

Bila..dia... mendekati diriku....Hatiku rasa sesuatu........... kah kah kah

Oke aku paling benci lagu ainan tasneem. Serious aku benci, benci. hahahha oke dah mama buat pancake. Bye!

Tuesday, November 13, 2012

Last Post from Zil Hayatul Arina, Jully 2011.

*bersihkan habuk*

Dengan muka teruja aku pun update la blog aku ni. Bukan niatku utk mengabaikanmu~ ahaha. 
bukanla weh. Serius aku busy. Nak tengok tv pun aku takde masa apatah lagi untuk menulis karangan untuk korang. Baik aku baca buku teks geo aku. Tapi disebabkan dah cuti sekolah, apela salahnya aku tulis seperenggan dua ye tak. alololo aku tau korang rindu aku (entah ade ke tak org lagi yg dtg melawat tsk tsk tsk)

Last post, July 2011.

Dah lebih setahun aku tinggalkan blog. Aku budak sekolah. Tak banyak free time. Tapi dalam masa setahun tu... banyak gila benda dh jadi dengan aku. Dalam setahun tu aku rasa aku lain dari zil yg dulu. Yang happy. Yang tak berapa kisah dengan dunia sekeliling dia. Lain. Dalam setahun tu, aku hilang org yg paling aku rapat dkt sekolah. Allah lebih sayangkan Alyanur. Dalam setahun tu, aku kenal dengan lebih banyak orang. Dalam setahun tu aku dh jumpa org yg bukak hati aku, aaa maksud aku first pakwe of my life. ahahaha cliche tak ayat aku. Tapi dalam masa setahun aku tinggalkan blog tu jugak org tu tinggalkan aku. Dalam masa setahun tu....aku bukan zil yg korang kenal. Sebab aku dh jadi zil yg lama balik la aku tetibe teringat password blogger aku. kah kah kah ok aku taknak emo depan korang. malu tsk tsk tsk hahaha

Korg tau tak. Time aku pindah Sarawak mula mula dulu, takde siapa tau susah aku. Nangis seliter dua sbb susah sangat nak biasakan diri. Aku rindu daf. Aku rindu Aqiff. Aku rindu liyana. Aku rindu amira. Aku rindu cikgu azerai. Semua orang aku rindu. Sebab aku rasa seumur hidup aku, tahun paling aku suka, 2010. Tahun UPSR aku. Entah. Aku syg sgt kt diorg. Tapi dh tiga empat bulan kt kuching, aku okay. Sebab ada orang orang yg dpt support aku. Allahyarhamah Alyanur, Nasya, Aiza, Demy, Steph, masa tu diorg aku mcm kwn diorg yg lain je walaupun aku ckp Bahasa Sarawak dulu agak hodoh bunyinya. Hahaha. 
Dulu aku pergi mana2 je mesti dgn Alya. Sebab kitorg dua pengawas. Aku setuju nak jadi pengawas pun sebab dia la. Kitorg jaga gate sama2, jaga canteen sama2, keluar awal dari kelas agama sama2, semua sama-sama. Tapi aku sedar aku terlalu bnyk bergantung dgn arwah bila arwah pergi. Arwah meninggal sbb apendix. Doctor lambat detect. Tapi apa nak buat. Kun fa ya kun. Allah dh tulis. Lepas arwah pergi, aku rasa lain sgt. Walaupun aku ada nasya, aiza, kawan2 aku yg lain, aku tak pernah rasa complete. Selalu aku jaga sidegate dgn dia, tapi kali ni aku sorang sorang. Kali ni aku sorang sorang. Dalam kelas perdagangan pun aku sorang sorang. Sebab kitorg dua je perempuan islam dalam kelas PK. Yang lain semua ERT.  Aku taktau macam mana nak tulis macam mana sakitnya aku masa tu. Kalau korang pernah hilang orang yang selalu ada untuk korang baru korang dapat feel feel sikit apa yg aku rasa. Sakit. Sakit sangat.

Tapi org ckp  time heals the pain. Dalam masa beberapa bulan tu aku dpt pulihkan semangat aku, join netball, join softball. semua benda aku join. (anda berada di perenggan yg hepi sila kesat air mata anda) Aku kenal sorg budak ni. Well let's just call him captain thambi. Dia tak hensem mana. Nak cakap aku jenis org yg "I tak kisah you punya rupa. Yang penting you baik" pun tak jugak sbb captain thambi tu pun tak baik org nya. Ponteng kelas, rokok, pendek kata mmg ada bakat nak jadi gangster antarabangsa la. Tapi masa aku sedih, dia la yg tolong hepikan aku. Malam masa aku dah nak tido tu, dia la yg nyanyi untuk aku. Masa aku belajar sorg2 kat sekolah, dia la tolong temankan aku, Entah. Aku rasa masa tu mcm kalau takde dia aku jadi tak betul. haaa nampak tak. Masa tu aku bukan zil yg korang kenal. Entah masa tu dia mimpi  apa sampai boleh angau camtu. Dah dua bulan lebih setiap malam otp, tetiba dia confess. Dia lain. Dia tak mcm laki lain. Aku taktau mcm mana nak cerita tapi kalau korg jadi aku pun korg mesti jadi mcm aku.ba dum tsss. zil is not single for the first time. Cerita sepanjang aku dgn dia, aku taknak cerita. Aku taknak ingat pun. Kalau aku ingat nanti tiba tiba aku jadi zil mcm dulu balik. Yang "macam mana aku nak lupakan dia ni :(" tu. Aku kan kuat. Buat apa aku ingat dia balik. Kalau dia jatuh terguling guling dkt canteen pun aku tak sudi nak gelak.  Sebab aku mintak break tu biarlah rahisa. Yang pasti captain thambi tu mmg bukan untuk aku. He deserves better, a lot more than me. Tapi boleh tak aku buat confession berani mati sikit? aku masih sayang dia. Aku bukan nak dia balik tapi aku masih sayang dia. Ala sayang je. Nanti hilang lah sayang tu ye tak? dah. SEMUA ni cerita lama. Let bygones be bygones~

Aku nak teruskan impian aku nak kawen dgn Kim Hyun Joong lepastu ada anak lepastu buat rumah dekat atas bukit lepas tu bela kuda sendiri. tss harapan apakah itu. Haa........rapan. Harapan menjadi laaaayuuuuuu. kah kah kah.

Nah gambar husband aku. Bye



Eh aku suruh tengok ja. Tak payah nak save bagai. Dah pergi main jauh jauh. hahaha bye! :*